Bijzondere uitvaart gebruiken

Wanneer ik op reis ben wordt altijd wel ergens mijn aandacht getrokken door bijzondere begraafplaatsen of plekken waar mensen herdacht worden. Zo was ik een paar weken terug op een klein Grieks eiland, Iraklia.

Zoals ik al zei, Iraklia is klein. Het is ook een erg rotsachtig eiland. Er is dus niet heel veel goede grond om groenten op te verbouwen. Die zachtere grond wordt dus niet gebruikt om mensen in te begraven, nee, daarvoor zijn een paar graven uit de rotsige bodem gehouwen. Ik kwam dus terecht op een heel klein kerkhof, met maar vier of vijf graven.

Alle graven waren recent, de oudste was van 2016. Hoe kon dat? Een paar graven is zelfs voor de kleine bevolking van dit mooie eilandje (zo’n 180 mensen in de winter) niet genoeg. Daar hebben zij een oplossing voor. Na een aantal jaar wordt het graf geruimd. De overblijfselen worden in een kistje gestopt. De kistjes kunnen van hout zijn of van metaal. Op sommige kistjes komt een foto van de overledene, data en een naam, op andere alleen initialen. Dit kistje komt vervolgens in een huisje op het het kerkhof te staan. Een kruis van een recent geruimd graf staat nog tegen een muur geleund.

Een kruis van een recent geruimd graf leunt tegen de muur van het kleine kerkhof

In het huisje staan kasten vol kistjes. Veel versierd met kunstbloemen. Midden op de vloer een uitgebrand olielampje.

Stellingen vol kisten met de resten van overleden dierbaren.

Kistje met stoffelijke resten van overledene

Dat deze mensen niet vergeten worden is duidelijk, op het lage muurtje staat een brandend olielampje.

Zelfs trends zijn te volgen op deze kleine begraafplaats. In het meest recente graf ligt een beschilderde steen. Een mooi, dierbaar plekje, voor altijd vastgelegd.