Expositie Proskinitaria in Griekenland

Wanneer een geliefde plots wegvalt willen we ze niet vergeten. Wanneer je als door een wonder overleeft wil je dat ook niet vergeten. Dit is vaak het verhaal achter een bijzonder fenomeen in Griekenland.

De eerste keer dat ik met de auto door Griekenland reisde, in 2011, raakte ik meteen gefascineerd door de vele kapelletjes langs de weg. Deze kapelletjes worden meestal Proskinitaria genoemd, al komen er ook andere namen voor. Ik was verrast door de veelzijdigheid, van metaal tot steen, zelfgemaakte en fabriekskapelletjes.

De kapelletjes stonden vaak bij scherpe bochten of flinke afgronden … niet moeilijk dus om je voor te stellen wat daar gebeurd was. Ik begon te fotograferen en ging op onderzoek uit.

De eerste kapelletjes waren bedoeld voor reizigers, die vaak te voet het land doorkruisten. De mini kerkjes gaven een plek om te bidden en waren bedoeld om de reizigers bescherming te bieden, ook al was dat alleen spiritueel. Soms vind je nog zo’n klein heiligdom op een afgelegen plek.

Later plaatsten mensen ook vaak een kapelletje bij hun huis of bedrijf. Men eert daar een heilige en vraagt om voorspoed en bescherming. Dat zijn vaak standaard kapelletjes, je kan ze gewoon bij een ’tuincentrum’ kopen.

De meeste kapelletjes vind je toch langs de Griekse wegen. Bij gevaarlijke kruispunten of zoals eerder genoemd bij scherpe bochten en afgronden. In eerste instantie dacht ik dat al deze kapelletjes gewijd waren aan verongelukte mensen, gelukkig bleek dat niet helemaal waar. Op een van onze tochten ontmoetten wij een man die vertelde over de oorsprong twee van de proskinitaria waar wij bij stonden. De ene, bedekt met plastik bloemen, was voor een vrouw uit Bulgarije die haar geluk kwam zoeken in Griekenland maar helaas een ongeluk kreeg. De andere, een prachtig marmeren exemplaar, was een kapel gewijd aan een heilige. Een man was hoger op de berg de controle over zijn auto verloren omdat zijn remmen het niet meer deden. Hier, bij dit kapelletje kwam hij vlak voor de afgrond tot stilstand.

In mijn beelden probeer ik de schoonheid van het griekse landschap te combineren met de vergankelijkheid van het leven. Ook de proskinitaria vervallen weer, de herinnering vervaagt …

Sommige kapelletjes geven een inkijkje in wie degene was die hier herdacht wordt. Een vork als slotje en drie blikjes california squid (inktvis) laten zien dat we hier met een levensgenieter te maken hadden.

Van 9 tot en met 30 september 2018 hingen een paar van mijn Proskinitaria in de Grote Kerk te Oosthuizen. Ben je benieuwd welke werken daar hingen kijk dan in mijn vervolg blog ‘Proskinitaria, de expositie’

Omdat ik lang niet al mijn werk op de tentoonstelling kan laten zien heb ik ook een serie ansichtkaarten gemaakt. Deze zijn te bestellen (10 ansichtkaarten voor € 9,00, excl. eventuele verzendkosten) door mij een berichtje te sturen. De ansichten ziet u hier: