Wat leuk dat je op deze pagina terecht bent gekomen! Dat betekent dat je specifiek hebt gezocht op Freya Elders in combinatie met Boeddhisme. Weet dat ik op deze backend pagina’s in vertelmodus sta – veel tekst dus!
Een paar jaar geleden werd mij gevraagd of ik mee ging naar Italië. Het zou een spirituele klankreis zijn. Klankworkshops en bezoek aan het ‘healing en meditation center’ in Albagnano. Uiteindelijk gunde ik het mijzelf, het avontuur begon. De reis ernaartoe bleek al een leerweg, maar ter plekke werd dat nog eens uitvergroot. Met een groep volwassenen, die elkaar lang niet allemaal goed kennen, samen in een appartement. Kamers delen, samen koken en eten en dan ook nog eens aan je spirituele ontwikkeling werken. Voor sommige mensen was dat allemaal een beetje teveel gevraagd. Er waren wat botsingen, maar in het centrum merkten we toen hoe liefdevol de mensen daar konden zijn. Dat, en de schoonheid van de plek sprak me aan.
Tijdens ons verblijf in Albagnano had ik alleen Lama Gangchen ontmoet, dus toen ik hoorde dat Lama Michel naar Amsterdam kwam om een lezing te geven was ik erg nieuwsgierig. Ik ging er heen en was verkocht. Deze jonge Lama wist het allemaal zo duidelijk te vertellen en te vertalen naar onze huidige maatschappij. Boeddhisme in de praktijk. Hoe wij ons eigen lijden veroorzaken, hoe wij met meer compassie naar de wereld kunnen kijken en hoe wij kunnen proberen minder geconditioneerd te zijn. Ik wilde graag meer van dit soort lessen.
Toen er weer een reis georganiseerd werd wilde ik dus graag weer mee. Terug naar die mooie plek. Wel met het vliegtuig dit keer, om te voorkomen dat er onderweg weer spanningen zouden komen. Ik wilde wat langer blijven, zodat ik ook wat tijd in mijn eentje in het centrum kon zijn. Ik zocht contact met een lid van de Sangha (een Sangha is een boeddhistische gemeenschap) die in een buurdorp kamers verhuurt en regelde een kamer voor de laatste paar nachten. De week met de groep was goed, maar gaandeweg kreeg ik steeds meer moeite met degene die de workshops leidde. Waarom doet even niet ter zake, maar ik merkte dat ik klaar was met deze begeleider. Ik was toe aan een nieuwe weg.
Tijdens deze reis kregen wij de kans om ’toevlucht te zoeken’ bij Lama Gangchen. Niets engs of secte-achtigs hoor, je geeft gewoon aan dat je hem graag een tijd als leermeester wilt hebben. Dat je vraagt of hij je een stukje wil begeleiden op je pad. Het is prima wanneer je daarnaast nog andere leermeesters hebt. In de aanloop naar de ceremonie kregen wij nog een les van Lama Michel. Veel van de dingen die hij in Amsterdam had verteld kwamen ook hier weer aan bod. Helemaal niet erg, want ik was een van de weinigen die er toen bij was en nu kwam het bij mij alleen maar beter binnen. Maar niet iedereen in de groep kon het Engels van Lama Michel even goed volgen. Ik bood dus aan om de les, met behulp van gemaakte opnames, op papier te zetten en te vertalen. Toen mensen van het centrum dat hoorden werd er contact gezocht. Of ik die les dan wel aan ze wilde laten lezen en of ik misschien meer lessen op papier wilde zetten. Dat leek mij een mooie manier om meer te leren, dus ik zei ja.
In de dagen dat ik extra bleef leerde ik wat mensen van de Sangha beter kennen. Er bleken een aantal Nederlanders permanent in Italië te wonen. Sommigen van hen volgden Lama Gangchen al heel lang en anderen wat korter, maar allemaal hadden ze veel boeiende verhalen te vertellen. Ik ging weer naar huis in de wetenschap dat ik vaker naar Albagnano wilde komen. Voordat ik die kans kreeg kwam Lama Gangchen al naar Nederland. In Dalfsen is een centrum aan hem gewijd, dus hier werd hij ontvangen. Hij had een enorm gevolg van monniken en Lama’s mee, het was een drukte van jewelste, maar wat een fijne sfeer! Ik ben niet zo erg van de mensenmassa’s, dus ik trok me al vrij snel terug in de keuken om te helpen en wat uit de drukte te zijn. Hier leerde ik wat mensen van de Nederlandse Sangha beter kennen.
Mijn volgende reis naar Albagnano was al vrij snel, met de verjaardag van Lama Gangchen. Dat leek mij heel bijzonder om mee te maken, ook al had ik geen idee wat ik moest verwachten. Er gingen meer mensen vanuit Nederland, dus ik reisde samen met een paar van hen. Zo, gaandeweg, leerde ik steeds meer mensen kennen en ontdekte ik meer verblijfplaatsen vlak bij het centrum.
Zo, dit is genoeg voor één pagina. Meer lezen over mijn Boeddhistische reis? Lees verder op Freya gaat naar Borobudur