Wat leuk dat je meer over mij wilt weten. Zo graag zelfs dat je op deze ‘verborgen’ pagina terecht bent gekomen. Waarschuwing – hier ga ik echt even in vertel modus, dus ga er maar voor zitten.

Het begin

Waar begon het allemaal? De verandering bedoel ik dan …

Het begon ongeveer drie jaar geleden. Ik was 49 en ik wilde niet meer … nou ja … ik wilde juist méér. Ik wilde weer! Toen wij trouwden wilde mijn man het heel klein houden … ik wilde méér, maar ik paste me aan. Zo had ik erg veel momenten van aanpassen gehad in mijn leven. En nu, wilde ik dat niet meer. Ik wilde leven! Ik wilde feest! Ik wilde bruisen! Ik wilde op zoek naar wat ík nu eigenlijk nodig had. Niet uit egoïsme, maar om zin in het leven te kunnen houden. En gelukkig gunt mijn man me die ruimte en kan ik dit dus doen zonder hem aan de kant te hoeven zetten.

Feest

Stap één was dus feest. Ik besloot mijn vijftigste verjaardag echt groot te vieren. Ik nodigde oude vrienden uit, die ik al jaren niet in levende lijve had gesproken (maar hoera voor facebook, er was wel weer contact), oud collega’s, klanten met wie ik een erg goede band had gekregen en natuurlijk vrienden en familie. Gelukkig kon ik terecht op mijn favoriete locatie (De Breek is een heerlijke plek voor diverse feesten, maar ook voor een mooie intieme uitvaart. Er worden veel culturele dingen georganiseerd zoals festivals, tentoonstellingen, optredens en filmavonden). Het thema was ‘kleur’, de uitnodiging in de kleuren van de cover van Skunk en er werd gevraagd iets kleurrijks aan te trekken.

Ik verzorgde zelf, met hulp van twee vriendinnen en mijn man, het buffet. Indiaas eten, lekker veel keuze voor de vegetariërs en de vleesgerechten met biologisch vlees. Voor de taarten vroeg ik een aantal van de gasten om hun specialiteit te maken – het was een prachtig taartenbuffet en al die taarten moest (lees ‘wilde’) ik natuurlijk proeven!

Het werd een knalfeest – ik heb heerlijk gedanst, mijn vader (82 jaar oud) op stelten zien lopen en heel veel leuke gesprekken zien ontstaan tussen mensen die interesses bleken te delen. Een vriendin en mijn dochter Anna namen wat foto’s.

Inkeer

Feest voorbij, tijd voor rust. De tarotkaarten gaven mij keer op keer ‘The Hermit’. Ik heb veel klanksessies bijgewoond, helend, rustgevend en soms kwamen er pijnlijke stukken boven waar aan gewerkt mocht worden. Ik heb een klankreis gemaakt naar Italië. Hier kwam ik in het meditatie en healingcentrum van Lama Gangchen terecht. Wat een fijne plek. De reis was voor mij te kort, dus toen ik hoorde dat Lama Michel, die verbonden is aan Lama Gangchen, in Amsterdam een lezing kwam geven wilde ik daar graag bij zijn. Dit was voor mij het begin van een nieuw pad – maar daarover meer op de pagina Freya Elders en Boeddhisme.